God geloofde zo aan de menselijke mogelijkheid tot vernieuwing, dat Hij ons Jezus gaf, zodat we op nieuwe grond overgeplaatst zouden worden. Een plek waar we de dingen in een ander daglicht
zien, dan met ons menselijk verstand te bevatten is.
Jezus leert ons een liefde die door afwijzingen heen gaat en zich niet laat beïnvloeden door beledigingen, door verzet of wordt bepaald door de reactie van de ander.
In het koninkrijk van God gaat het altijd om verbindingen.
Jezus kwam op aarde om een verbindingslijn te bevestigen door de Heilige Geest. Hij geneest de zwakheid van ons menszijn door dit te vernieuwen. Hij brengt alles weer op zijn plaats. Ook al
vallen we af en toe terug als een vogeltje in het oude kooitje, laten we er niet met zoveel omhaal meer over praten maar onze aandacht aan de nieuwe mens besteden.
In de psychologie wordt men geleerd om over problemen te spreken. Bij God leren we om over Zijn waarheid te spreken. De waarheid die vrijzet. Hoe meer we over onze problemen spreken, we
ongeloof produceren. ''geloof komt door het horen''. Hoe meer we spreken over Gods beloften, er hoop en verwachting in ons hart geboren wordt, voor de nieuwe levensroute van ''de nieuwe
mens''.
Het is immers veel beter om te spreken over de vrijheid, de ruimte en het licht buiten het kooitje, dan de verstrikking in het kooitje van het oude menszijn. Buiten het kooitje zien we immers
veel ruimer en meer. Al sprekende en denkende erover, wandelen we de vrijheid binnen en zo kunnen we anderen meenemen vanuit die vrije ruime blik, om te genieten van het wijde zicht.
Vlieg uit, daal neer op een tak om te gaan zitten en vanuit die rustende positie ontstaat een vrolijk lofgezang over het nieuwe leven in Jezus Christus.
Gebaseerd op 2 Korintiërs 5:17